Η δυσλειτουργία της κροταφογναθικής άρθρωσης ΚΔΓ με άλλη οπτική
Πόσο καιρό έχω σταματήσει να εξελίσσομαι ;
Η κροταφογναθική άρθρωση ή διάρθρωση (ΚΓΑ ή ΚΓΔ) είναι μία άρθρωση του ανθρώπινου σώματος, που βρίσκεται στην περιοχή του κρανίου. Συνδέει, μέσω του διάρθριου δίσκου της, το οστό της άνω γνάθου με το αντίστοιχο της κάτω γνάθου, εξυπηρετώντας πολλαπλές λειτουργίες του οργανισμού, όπως την ομιλία και μάσηση, αλλά και τα αντανακλαστικά της κατάποσης και του χασμουρητού.Όταν οι μύες στο στόμα και στο πρόσωπο δεν λειτουργούν αρμονικά, η άρθρωση επιβαρύνεται με αποτέλεσμα να δημιουργείται πρόβλημα σε ολόκληρο το σώμα όπως δυσκολία στην εκφορά του λόγου, αλλαγή στη σύγκλειση των δοντιών,λανθασμένη κατάποση,πονοκέφαλος,δυσφορία στο στομάχι ,αρθρίτιδα και πολλά άλλα.
Η δυσλειτουργία της άρθρωσης των γνάθων στέλνει ένα κρίσιμο μήνυμα
Η κροταφογναθική άρθρωση συνδέοντας τη πάνω με τη κάτω γνάθο συμβολίζει την ένωση ανάμεσα στη γη και τον ουρανό, τη λογική και το ένστικτο, το σώμα και το πνεύμα.
Το άτομο που παρουσιάζει ανισορροπία στη ΚΔΓ μπορεί να αναρωτηθεί: «πόσον καιρό έχω σταματήσει να εξελίσσομαι, να προχωράω; Από πότε βρίσκομαι σε μια κατεύθυνση που δεν μου ταιριάζει; Πότε ήταν η τελευταία πραγματικά/αληθινά προσωπική μου επιλογή;».
Όντας ο σύνδεσμος ανάμεσα στο κεφάλι και το σώμα, η ΚΓΑ φανερώνει τον αντίκτυπο από τις «στραβοτιμονιές» στη ζωή. Μία άρθρωση που «μαγκώνει» αποτελεί ένδειξη της έλλειψης ευθυγράμμισης με τον εαυτό.
Το άτομο δεν ακούει, δεν καταλαβαίνει, ενίοτε με την κυριολεκτική έννοια του όρου όπως στην περίπτωση των εμβοών (παρασιτικών θορύβων που προκαλούνται από τη συμπίεση του αυτιού από την άρθρωση).
Η κροταφογναθική άρθρωση (ΚΓΑ) συμβολίζει την πραγμάτωση των ατομικών δυνατοτήτων, την εξέλιξη της συνείδησης που εκτυλίσσεται αδιάκοπα
Η κίνηση της άρθρωσης κατά τη διάρκεια του ανοίγματος του στόματος αντιστοιχεί στη διεύρυνση της συνείδησης, που εκφράζεται και εκδηλώνεται μέσα από τη δράση: ομιλία, θρέψη,, δημιουργία κτλ..
Προβλήματα κατά το άνοιγμα του στόματος που μαγκώνει, κλειδώνει, πονάει, υποδεικνύουν ότι το άτομο δεν έχει το θάρρος να ανοιχτεί, να πει ναι στον εαυτό του και στη ζωή. Αδυνατεί να πάρει τον λόγο, να διεκδικήσει τη θέση του, καθώς και να εισπράξει την επιβράβευση ή την ανταμοιβή που του επιστρέφεται.
Η κίνηση της άρθρωσης κατά τη διάρκεια του κλεισίματος του στόματος αντιστοιχεί στην ύφεση, στην απόσυρση που είναι απαραίτητη για την εσωτερίκευση. Αφού εκφραστώ, έχω την ανάγκη να επιστρέψω στον εαυτό μου, να επικεντρωθώ σε εμένα. Έχω ανάγκη να παραμείνω στη σιωπή και να συγκεντρωθώ στον εαυτό μου για να επεξεργαστώ και να αποκομίσω τις εμπειρίες μου.
Το άτομο που αντιμετωπίζει τα ανωτέρω συμπτώματα κατά το κλείσιμο του στόματος δηλ μάγκωμα , κλείδωμα, πόνο, δεν έχει το θάρρος να επιστρέψει στον εαυτό του, να κάνει ένα βήμα πίσω για να προστατευθεί. Πιστεύει ότι πρέπει να λέει πάντα ναι στις απαιτήσεις των άλλων. Οι τύψεις το εμποδίζουν να κλειστεί στον εαυτό του για να επανασυνδεθεί με αυτόν.
Συνήθη συμπτώματα δυσλειτουργίας της κροταφογναθικής άρθρωσης ΚΓΔ
Στους περισσότερους πάσχοντες ενυπάρχουν:
- Έντονος πόνος και σαφής τριγμός (ήχος τριβής) κατά το άνοιγμα-κλείσιμο του στόματος,
- Φθαρμένες οδοντικές επιφάνειες (όταν η δυσλειτουργία προκαλείται από νυχτερινό “τρίξιμο” των δοντιών),
- Πονοκέφαλος,
- Ζαλάδες,
- Εμβοές (“βουίσματα” στα αυτιά) και
- Σε σπανιότερες περιπτώσεις, αυχενικός πόνος και φωτοφοβία.
Το Κροταφογναθικό Σύνδρομο (ΚΓΣ)
Οι παθολογικές καταστάσεις που συνδέονται με τη λειτουργία της ΚΓΑ (Κροταφογναθικό Σύνδρομο – ΚΓΣ) ανήκουν, γενικά σε τρεις κατηγορίες.
Η πρώτη έχει να κάνει με την παρουσία πόνου, ιδιαίτερα των μυών που συνεισφέρουν στη λειτουργία της άρθρωσης. Οι άλλες δυο κατηγορίες αφορούν είτε αλλοιώσεις της άρθρωσης (όπως η αρθρίτιδα), είτε διαταραχές της, που προκαλούνται από τραυματισμούς (κατάγματα, εξάρθρωση κ.λπ..).
Σε όλες τις περιπτώσεις συνυπάρχει φλεγμονή και πόνος που υποδηλώνει τις συγκρούσεις του ατόμου ,την αδυναμία του να κάνει επιλογές και να πάρει αποφάσεις που θα τον βγάλουν από αδιέξοδες καταστάσεις που προκαλούν ψυχικό και σωματικό πόνο.
Η περιοχή της ΚΓΑ είναι στενά συνδεδεμένη με τους φρονιμίτες που είναι τα πιο κοντινά δόντια στην άρθρωση και αντιπροσωπεύουν τη προσωπική μας δύναμη για ενηλικίωση και ανεξαρτητοποίηση. Συνεπώς, κάθε πρόωρη εξαγωγή των φρονιμίτων έχει δυνητικά βλαπτική επίδραση στην ΚΔΑ.
Προβλήματα στην ΚΓΑ μπορούν να προκύψουν ακόμη και από κακή εφαρμογή ορθοδοντικών μηχανισμών, λανθασμένες προσθετικές εργασίες που εμποδίζουν τη σωστή σύγκλειση των δοντιών, αλλά και από διάφορες έξεις (συνήθειες), όπως δάγκωμα μολυβιού ή στυλό, ονυχοφαγία, μάσηση τσίκλας, σφίξιμο δοντιών κ.λπ.. Η πιο σημαντική παράμετρος που επηρεάζει δραματικά τη λειτουργία της άρθρωσης είναι το άγχος και τα διάφορα ψυχικά θέματα που προκαλούν σπασμό και πόνο στους μύες . Έχει επίσης παρατηρηθεί ότι οι γυναίκες προσβάλλονται σε διπλάσιο βαθμό από τους άνδρες.
Ο ασθενής για να αντιμετωπίσει αυτή τη δυσάρεστη κατάσταση ενθαρρύνεται να εφαρμόσει ήπια θεραπευτική αγωγή που στην πλειονότητα των περιπτώσεων είναι να υπακούσει σε απλές συμβουλές, όπως να αποφεύγει το υπερβολικό άνοιγμα του στόματος, ή να κάνει χρήση ομοιοπαθητικών σκευασμάτων, ή σκευασμάτων μαγνησίου, βοτάνων, τοπικό μασάζ με άρνικα ή σπαθόλαδο, και συνεδρίες βελονισμού, που έχουν μυοχαλαρωτική δράση.
Επιπρόσθετα, είναι πολύ βοηθητικές και άλλες τεχνικές χαλάρωσης, όπως η κρανιοιερή θεραπεία ,η τεχνική Feldenkrais, καθώς και ο περιορισμός λήψης σκληράς τροφής και η εφαρμογή ψυχρών επιθεμάτων (εξωτερικά) στην πάσχουσα περιοχή που απαλύνουν τα έντονα συμπτώματα σε σύντομο χρόνο.
Σε πιο σοβαρές καταστάσεις, συνίσταται η κατασκευή ειδικού ορθοδοντικού διάφανου νάρθηκα από ακρυλικό, τον οποίο ο ασθενής τοποθετεί στην άνω ή την κάτω γνάθο κατά τη διάρκεια του ύπνου, αλλά είναι απαραίτητη και η ψυχολογική υποστήριξή του με τρόπους που ο ίδιος θα επιλέξει.
Η Δυσλειτουργία της Κροταφογναθικής Άρθρωσης επηρεάζει ολόκληρο το σώμα με επίπτωση στην ορθοσωμία και παρατηρείται σε κάθε ηλικία
Θα ήταν λάθος να πιστεύουμε ότι τα προβλήματα των γνάθων επηρεάζουν μόνο τους ενήλικες. Ένα παιδί που αναπτύσσεται πρόωρα νοητικά εις βάρος τής συναισθηματικής του ωρίμανσης και παρουσιάζει τρισμό, δηλαδή τρίζει τα δόντια, είναι σίγουρο ότι κατά κάποιο τρόπο καταβροχθίζει τη γνώση.
Όντας εξαναγκασμένο να γίνει «μυαλό», λυγίζει κάτω από το βάρος των «πρέπει» και των προσδοκιών των γονέων πχ «πρέπει να διαβάζεις για το σχολείο, να φέρνεις επιτυχίες κτλ.».
Η σύσπαση των μυών των γνάθων, αναμφίβολα, είναι ό,τι χειρότερο για την άρθρωση, και αντικατοπτρίζει την απουσία εξέλιξης της προσωπικότητας, η οποία έχει «παγώσει» εξαιτίας της αδυναμίας του ατόμου να προχωρήσει προς τα εμπρός ή προς τα πίσω και να εξελιχθεί.
