Πως σας ταλαιπωρεί και πόσο συχνά πρέπει να επισκεφτείτε τον οδοντίατρο σας;
Η πέτρα (τρυγία) των δοντιών αποτελεί μια σκληρή εναπόθεση που δημιουργείται κυρίως από υπολείμματα τροφών, μικρόβια και συστατικά του σάλιου, και στη συνέχεια εμπλουτίζεται με ασβέστιο. Η πέτρα χαρακτηρίζεται ως μια αντίδραση του αμυντικού μηχανισμού του σώματος. Συνήθως εναποτίθεται στους τομείς της κάτω γνάθου, όπου βρίσκεται και η εκβολή των σιελογόνων αδένων. Οι κεντρικοί τομείς της κάτω γνάθου αντιπροσωπεύουν τη νεογνική περίοδο ανάπτυξης.
Σχετίζονται με το πιο εύθραυστο και ευάλωτο κομμάτι μας, που είναι εκτεθειμένο σε όλους τους κινδύνους και εξαρτάται στον μέγιστο βαθμό από την φροντίδα και την καλή θέληση των άλλων. Η εναπόθεση της πέτρας συνιστά μια ασυνείδητη προσπάθεια κάλυψης του νεογνού, με την ύφανση μιας προστατευτικής πανοπλίας, μιας θωράκισης που θα το καταστήσει λιγότερο ευάλωτο και εξαρτημένο.
Τα άτομα που παράγουν πολλή πέτρα είναι υπερευαίσθητα.
Ήρθαν στον κόσμο μέσα σε ένα κλίμα ψυχρότητας, φόβου, άγχους ή ανασφάλειας. Δεν αισθάνθηκαν να τα καλωσορίζουν ή να τα περιβάλλουν με στοργή και τρυφερότητα. Κρύωναν και πεινούσαν για επαφή, αγάπη, γλυκόλογα και παρηγοριά. Πλέον, δεν επιθυμούν να αισθάνονται πόσο κρύος, άδειος και εχθρικός είναι ο κόσμος.
«Ποτέ στη ζωή μου δεν χρειάστηκε να κάνω αποτρύγωση. Άρχισα να αναπτύσσω πέτρα μετά τον θάνατο του συζύγου μου», εξηγεί η Όλγα. Και προσθέτει: «Η αλήθεια είναι ότι αισθάνομαι ιδιαίτερα αβοήθητη και εύθραυστη, δεν έχω τίποτα και κανέναν για να στηριχτώ».
Το άτομο που αναπτύσσει πέτρα προσπαθεί να ενισχύσει τα ασταθή του θεμέλια, να καλύψει τα κενά και τις ατέλειές του. Φτιάχνει ένα κέλυφος για να προστατευθεί, να αναπτερωθεί και να καθησυχάσει τον εαυτό του.
Ωστόσο, η πέτρα δεν το ενισχύει, αλλά αρκείται στο να αποκρύπτει μια αδυναμία. Συχνά συνοδεύεται από περιοδοντίτιδα, με την οποία θεωρείται ότι έχουν την ίδια προέλευση: τον ενδόμυχο φόβο ότι δεν θα καταφέρουμε να στεριώσουμε.
Το άτομο που θεωρεί ότι δεν είναι ικανό να επιβιώσει σε έναν κόσμο που δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες του προσπαθεί να σκληρύνει τον εαυτό του. Αν παράγει πολλή πέτρα στην εξωτερική πλευρά (ή ορατή), προσπαθεί να εμποδίσει τις εξωτερικές επιθέσεις (χαστούκια, χτυπήματα, παρενόχληση ή κακοποίηση).
Αν η πέτρα εναποτίθεται κυρίως στην εσωτερική πλευρά (στο πίσω μέρος των τομέων), το άτομο δεν επιθυμεί να αισθάνεται την αδυναμία του, τη μηδαμινότητά του ή ότι βρίσκεται στο έλεος των άλλων για την ικανοποίηση των αναγκών του. Προσπαθεί να δημιουργήσει ένα αδιαπέραστο κάλυμμα για να μην ακούει τα παράπονα του παιδιού που κρύβει μέσα του, ενός παιδιού κακοποιημένου, που απορρίφθηκε, εγκαταλείφθηκε ή αφέθηκε στην τύχη του.
Η πέτρα είναι συνήθως μια «ασθένεια» των ενηλίκων. Αν εμφανιστεί σε παιδιά, το γεγονός πρέπει να ληφθεί ακόμη πιο σοβαρά υπόψη. Αποτελεί ένδειξη οξυμένης υπερευαισθησίας, την οποία το παιδί προσπαθεί να καταπολεμήσει. Από τι ή από ποιον προσπαθεί να προστατευθεί;
Ορισμένα παιδιά αναπτύσσουν πέτρα όταν ξεκινούν το σχολείο ή μετά από ένα διαζύγιο. Η Μαριάννα αρχίζει να σχηματίζει πέτρα όταν ξεκινά το γυμνάσιο, έχοντας κερδίσει χρονιά. Γίνεται θύμα εκφοβισμού και δέχεται επιθέσεις από μεγαλύτερους συμμαθητές της. Το παιδί που τα δόντια του είναι καλυμμένα από πέτρα στέλνει ένα μήνυμα στους γονείς του: «Βρίσκομαι μέσα σε ένα περιβάλλον που είναι πολύ σκληρό για εμένα». Συνεπώς, η παροχή ασφάλειας, προστασίας και συμπαράστασης είναι εξίσου σημαντική με την αποτρύγωση,(καθαρισμό δοντιών) σε αυτή την περίπτωση.
